Sessizlik mi? Yoksa yazıp içinizi dökmek mi? Tercihiniz hangisi? Yazarlar hep ikinciyi seçerler diye düşünüyorsunuz değil mi? Onlar yazarak anlatırlar kendilerini, dünyayı, insanları… Oysa yazarların içinde de yazmayı reddedenler vardır. Kalemlerini oynatmamayı, susma haklarını kullanmayı ya da büyük yeteneklerini bir eserle kanıtladıktan sonra herhangi bir sebepten ötürü vazgeçmeyi tercih edenler. İşte Enrique Vila-Matas da “Bartleby ve Şürekâsı”nda onlardan söz ediyor.Ona hem Barcelona Şehri Edebiyat Ödülü’nü hem de 2000 yılında Fransa’da En İyi Yabancı Kitap Ödülü’nü kazandıran roman, Herman Melville’in kâtip Bartleby’sinden yola çıkıyor. Ve yazarlara doğru sürdürüyor yolculuğunu. Birçok isim çıkıyor yol boyunca karşınıza… Robert Walser mi istersiniz, Sokrates mi, Kafka mı, Oscar Wilde mı, Rimbaud mu, Mallarmé mi… yoksa Salinger, Thomas Pynchon gibi gizemli yazarlar mı? Hepsi ve daha niceleri Vila-Matas’ın romanının konuğu oluyorlar kendi yazmama hikâyeleriyle. Yazar, yazılmamış eserlerde gelecek yüzyılın edebiyatının izlerinin bulunabileceğini iddia ediyor. Edebiyat üzerine yazılmış en ilginç metinlerden biri “Bartleby ve Şürekâsı”. Üstelik bir roman olmanın ötesinde, nerdeyse küçük bir ansiklopedi…