Annesi ve babası tarafından terk edilmiş bir kız çocuğuydu. Büyüdü, pervasız bir genç kız oldu. Hayatında hiç sevilmediğini düşündüğü için o da kimseyi sevmedi, kimseye merhamet etmedi, tüm benliği kendisiyle doluydu, kendine olan aşkıyla. Ama bir gün... Bir gün hayat ona da aşkı kanıtlayacaktı. O zaman tüm terk edilişlerini, tüm yalnızlığını, tüm sevgileri anladı. Yine de hayat ondan yana olmadı. Suat Derviş’in daha önce Latin harfleriyle hiç basılmamış romanı "Hiçbiri", bir kadının hayata bakışını anlamaya çalışan bir roman. Yalnızlıktan, sevgisizlikten, cesurca sevmekten söz eden bir kitap. Günün koşullarına göre bir başkaldırı olarak da görülebilir "Hiçbiri". Kadına daha özgürce bakıyor, kadının toplumdaki, ailedeki yerini sorguluyor. Bir aşk romanı olarak bir solukta da okunabilir, o günlerin toplumuna derin bir bakış olarak da.