Kaderimde tek başına kalmak vardır belki de...

İşte o an, Tsukuru nihayet her şeyi kabullenmeyi başarabildi. (…) 

İnsanların yürekleri arasındaki bağ yalnızca uyum üzerinden oluşmuyordu. Aksine, bir yaradan diğerine daha derin bağlar oluşuyordu. Acı acıyla, kırılganlık kırılganlıkla yürekleri 
birbirine bağlıyordu. Elemli çığlıklarolmadan suskunluk, kan toprağa akmadan affediş, insanın içini lime lime eden kayıplardan geçmeden kabulleniş mümkün değildi. İşte bu, gerçek uyumun kökünde var olan şeydi.

Haruki Murakami’den kaderinin gizemini çözmek, içindeki iflah olmazyaranın kaynağına inmek için büyük bir yolculuğa çıkan bir kahramanın romanı. Kendini “renksiz” bilen 
Tsukuru Tazaki’nin hikâyesi.